حضرت زینب و دگرگونی ناگهانی آسمان و زمین:
وضعیت زمین و آسمان پس از شهادت امام حسین ناگهان تغییر کرد، آسمان و سرخ و شد و گرد و غبار همه جا را گرفت...
حضرت زینب علت این تحول ناگهانی را از امام سجاد سوال کرد و ایشان فرمودند:
ای عمه! پدرم هم اکنون شهید شدند.

عکس العمل حضرت زینب هنگام شهادت امام حسین:
راوی می گوید: من در کربلا حاضر بودم ، وقتی سرورم حسین به شهادت رسید ، بانویی دامن کشان بر زمین افتاد و برخاست و آنگاه به طرف حسین حرکت کرد.
چهره آن زن مانند پاره خورشید می درخشید و فریاد میزد:
وا حسیناه ، وا اماماه ، وا قتیلاه ، وا اخاه
آنگاه کنار جسد بی سر برادر ایستاد و او را در آغوش گرفت و چنان ناله کرد که اشک همه را در آورد.
پرسیدم این زن چه نام داد و چه کسی است؟ گفتند: وی زینب ، دختر امیرالمومنین است.

مرثیه حضرت زینب هنگام بازگشت اسب ذوالجناح امام حسین:
در مصیبت برادرم بی پناه شدم ، درحالی که قبل از این مصیبت پناهگاهی برای بی پناهان بودم.
هنوز باور نمیکنم حسینم کشته شده است ، بر او ندبه می کنم و افکارم (به خاطر شهادتش مشوش گشته است.)
برای حسین امیدهایی داشتم که اگر قضا و قدر نبود ، تحقق آن امیدها بسیار مطلوب بود.
اسب برادرم حسین آمد ، از او استقبال نمی کنم ، مگر آنکه انتقام قاتلان حسین گرفته شود.
ای نفس ! بر تلخی ها و سختی های دنیا شکیبا باش! این حسین است که برهنه بر روی زمین افتاده است.

شکوه حضرت زینب به درگاه الهی وقتی دشمنان بر بدن امام حسین اسب تاختند:
حضرت زینب از سوز دل به درگاه الهی ناله بر آوردند:
بار خدایا! می بینی که حسینت را کشتند و سرش را از بدنش جدا کردند و بروی نیزه گذاشتند و پیکرش را در مقابل آفتاب سوزان قرارا دادن و اکنون می خواهند اسب بر بدن وی بتازند...
ای کاش زینب مرده بود و چنین صحنه ای را نمی دید....